Terapia dna miednicy, to nowoczesna metoda leczenia zgodna z międzynarodowymi standardami leczniczymi takich dolegliwości jak:
– nietrzymanie moczu gazów i stolca,
– parcia na pęcherz, pęcherz nadreaktywny,
– obniżenie narządów miednicy mniejszej,
– zaburzenia seksualne, takie jak ból podczas współżycia ( dyspareunia), osłabione czucie w pochwie, anorgazmia, napięcie mięśni uniemożliwiające współżycie (pochwica) i brak satysfakcji ze współżycia,
–ból w okolicy miednicy i kości krzyżowej, bolesne miesiączki, ból krocza, vulvodynia, vestibulodynia.
Dno miednicy spełnia wiele ważnych funkcji, będąc jednocześnie podparciem dla narządów miednicy mniejszej, pełni bardzo ważna rolę w stabilizacji tułowia, oraz w zamykaniu i otwieraniu cewki moczowej i odbytu.
Celem fizjoterapii dna miednicy jest przywrócenie wydolności tego obszaru na poziomie struktury i funkcji, jakie ono spełnia. Głównymi założeniami terapii jest także zwiększenie świadomości własnego ciała, poprzez zniwelowanie obciążających nawyków ruchowych, reedukację postawy, oddechu.
Fizjoterapeuta uroginekologiczny na podstawie wnikliwych badań, wywiadu i analizy dobiera proces terapeutyczny indywidualnie do każdej pacjentki.
Na czym polega rehabilitacja dna miednicy?
To bezbolesny i nieinwazyjny proces terapii a zarazem bardzo skuteczna metoda leczenia zachowawczego.
Widoczną poprawę można zaobserwować już po kilku tygodniach systematycznych ćwiczeń i praktykowania odpowiednich nawyków. Poza indywidualnie dobranym treningiem mięśni dna miednicy i treningiem behawioralnym, terapeuta wspomaga się różnymi technikami terapii manualnej. Już samo badanie przeprowadzone przez fizjoterapeutkę może zwiększyć czucie i świadomość mięśni i innych struktur dna miednicy.
Ćwiczenia mięśni dna miednicy, zwane potocznie „ćwiczeniami Kegla” dobierane są w zależności od tego jaki jest cel danej terapii. Jak każde mięśnie w naszym ciele, mogą być osłabione lub zbyt napięte, co w konsekwencji prowadzi do dysfunkcji i bólu. Czasem ćwiczeniem może być nauka efektywnej relaksacji- co, wbrew pozorom, nie jest takim prostym zadaniem.
Mięśnie dna miednicy składają się z trzech warstw i każda z nich wymaga innego kierunku ruchu, dlatego terapia dobierana jest indywidualnie, ponieważ samo ich zaciskanie może przynieść odwrotny skutek.
Cel ćwiczeń leczniczych
Głównym celem ćwiczeń mięśni dna miednicy jest uzyskanie przyrostu masy mięśniowej i wyższego poziomu napięcia spoczynkowego. Wzrost siły, poprawa czucia głębokiego i kontroli nerwowo-mięśniowej będzie bezpośrednim, fizjologicznym efektem treningu. Dzięki temu, mięśniowa stabilizacja pochwy, cewki i pęcherza moczowego względem struktur łącznotkankowych usprawni mechanizmy utrzymania moczu. Dodatkowo uzyskana korekcja położenia dna pęcherza moczowego, może przyczynić się do zahamowania pobudzeń receptorów wrażliwych na rozciąganie i ograniczenia dolegliwości związanych z niestabilnością – parć naglących, częstomoczu i nokturii (czyli oddawanie moczu w nocy).
Jakie są przyczyny osłabienia mięśni dna miednicy?
Przyczyną osłabienia mięśni dna miednicy mogą być różne:
– duży wysiłek fizyczny (zwłaszcza podczas porodu, przy dużej masie noworodka),
– nacięcie krocza podczas porodu,
– długotrwały stres i związane z tym napięcie mięśni,
– wszelkie zmiany hormonalne (np. podczas menopauzy, ale także w ciąży czy podczas karmienia piersią) – przyczyniają się do zmian jakości i ilości kolagenu.
